Liefde is blind. In plaats van te ijsberen heb ik hem toch maar zelf gebeld gisterenavond, vrij snel nadat ik op de blog had geschreven, en zijn we iets gaan eten in het centrum van Brussel. Een carrière als actrice zal er nooit inzitten voor mij, want hij merkte onmiddellijk dat er iets op mijn lever lag. Ik heb hem dan maar op de man af gevraagd waarom hij me niet wilde zien zondag. Hij herhaalde een beetje geïrriteerd dat hij gewoon te moe was, en dat er echt niets anders was. Het was vreemd om hem voor het eerst niet te zien lachen, het sterkte me nog in mijn idee dat er echt iets niet juist was.

Daarna heeft hij me toch onrechtstreeks gerustgesteld. Ik zei hem dat ik vandaag na het werk wilde gaan shoppen om te zien wat er zoal te oogsten viel in de solden. Hij stelde zelf voor om mee te gaan, en dat vond ik natuurlijk een goed idee. We zijn deze namiddag allebei iets vroeger vertrokken op ons werk, en tegen 4 uur waren we in de Nieuwstraat. Behalve elk een jeans in de Zara hebben we niets gekocht. Shoppen in de mensenmassa bleek toch niet echt zijn hobby te zijn, al vond ik dat het nog meeviel qua drukte. Ik kan morgen of volgende week nog weleens alleen teruggaan.

Hij stelde voor om na het winkelen in Vilvoorde Fajita's te gaan eten. Hij kent er een fleurig Mexicaans restaurantje, maar hij zei er wel bij dat het bijna altijd vol zit. De kans dat we nog iets anders moesten zoeken was dus groot. En inderdaad, we zijn moeten uitwijken naar ergens anders. Niet omdat de Caramba vol zat, maar omdat die gesloten was, zoals steeds op dinsdag trouwens. Hij weet ze wel te vinden, de restaurantjes, maar nooit op het juiste moment. We zijn dan maar op een terrasje een pizza gaan eten. Het was één van de eerste dagen van het jaar met echt terrasjesweer, en dan maakt het niet echt uit of je een delicatesse eet of een middelmatige snelle hap. Om af te sluiten hebben we op de Grote Markt van Vilvoorde nog een vrij plekje gevonden op een terras om nog een paar glaasjes te gaan drinken. Hij wijn, ik cola light, als Bob val ik in elk geval steeds goed in de smaak. Ik wist trouwens niet dat er in Vilvoorde zoveel Spanjaarden wonen. Zelfs de grootste voetballeek kon er niet anders dan opmerken dat Spanje net het EK heeft gewonnen.

Nu ga ik slapen. Morgen zullen we mekaar weer niet zien, maar donderdag vertrekken we naar Werchter. Ik heb me toch maar laten overhalen om te kamperen. Hij heeft me er zo hard van overtuigd dat hij ging zorgen voor de tent en al de rest, en dat ik 4 dagen lang aan niets anders moet denken dan te genieten en me in de watten te laten leggen. Benieuwd of dat daar gaat lukken in de modder.