Liefste schat, bedankt dat je me op wolkjes laat lopen. Met ongeveer die woorden als begin zou ik hem een brief willen schrijven. Ik ben zaterdag in de vroege namiddag naar Dour vertrokken en ik heb het me geen seconde beklaagd. Het heeft niet zolang geduurd voor ik hem had gevonden. Gelukkig ken ik zijn favoriete genres een beetje en weet ik ongeveer wanneer ik hem bij welk podium kan vinden. Best een gezellig festival trouwens daar, je mag er tenminste nog drank mee op de wei nemen. Er waren ook vrij veel Vlamingen. Zijn wij gewoon een festivalvolk bij uitstek? Het kan, maar misschien lopen er ook gewoon veel mensen weg van de dure tickets en drankjes in Vlaanderen.

Hij was natuurlijk verrast om me daar onaangekondigd te zien, maar wel heel aangenaam verrast. Mijn ergste vrees, dat hij daar was met zijn ex of een ander meisje of vrouw, was in elk geval ongegrond. Hij was op Dour met een paar collega's en vrienden. Best wel een plezante bende eigenlijk. Na een tijdje hebben we ons afgezonderd en was alles plots weer zoals een paar weken geleden. Alsof het nooit anders geweest was. Het mooiste van alles is dat hij 's nachts zelfs mee is gekomen en hier bij mij is blijven slapen. Eindelijk. Ik weet niet of we nu definitief vertrokken zijn, maar alles lijkt nu zoveel intenser en echter. Hij zei dat ik hem veel eerder had moeten opzoeken, en dat hij niet aan me kan weerstaan als hij me ziet. Zondag zijn we teruggereden naar Dour en 's avonds is hij weer met me meegekomen. Het lijkt nu echt of we ons helemaal aan elkaar gegeven hebben en er voor de volle 100% voor zullen gaan.

Gisteren hebben we lekker lang uitgeslapen en 's middags samen ontbeten. Het was een dagje zoals in de boekjes. Hij ging naar de bakker, maar omdat het nationale feestdag was en hij er pas net voor de middag aankwam waren de lekkerste dingen natuurlijk al weg. Maar een gewone boterham met kaas en wat rauwkost die ik nog in de frigo had liggen smaakt als een bereiding van een topkok als hij in de buurt is. Daarna hebben we ons de ganse namiddag voor de TV gegooid en hebben we wat DVD's bekeken, About A Boy en There's Something About Mary. Zware kost ;-) Om te vermijden dat zijn moeder, die dacht dat hij nog in Dour zat, nationaal alarm zou blazen heeft hij haar dan maar gebeld en gezegd dat hij thuis zou zijn voor het avondeten. Ik heb hem maar niet gevraagd wanneer hij me aan haar zou voorstellen want ik vind alles fijn zoals het nu is en wil hem niet met domme vragen aan het twijfelen brengen. Vandaag zie ik hem niet, maar omdat ik donderdag naar Antwerpen ga hebben we afgesproken om morgenavond samen iets te gaan eten.