vrijdag 8 augustus 2008

Geluk in de liefde en pech op het werk. Als ik al vergeten was hoe stress aanvoelt, weet ik het nu weer voor eens en voor altijd. Misschien heb ik nog nooit in mijn hele leven zo hard gewerkt als deze week. Het was elke dag hectisch van de eerste tot de laatste seconde, en ik heb echt gesnakt naar het einde van de week. Op zich geeft het wel voldoening om moe thuis te komen nadat je je een dag helemaal hebt gegeven. Met al mijn geveinsde ziektes van de laatste weken, maanden en jaren moet ik toegeven dat dit een gevoel is dat ik al heel lang niet meer heb gekend.

Het mooiste moment van de dag had echter niets met het werk te maken. Rond half 3 belde mijn schat om te zeggen dat ze juist de Belgische grens waren overgestoken en dat hij zich zou laten droppen aan mijn werk als ik dat goed vond. Domme vraag, ik was bijna ecstatisch, en de zin om nog te werken bekoelde op staande voet. Na een goed uur dromen rinkelde dan mijn gsm en ben ik bij wijze van spreken naar buiten gestoven. Op 't werk moeten ze gedacht hebben dat er een kar vol gouden eieren voor me klaar stond.

We hebben van het zeldzame stralende zonnetje geprofiteerd om een terrasje te doen met een blonde Leffe voor hem, een portie gemengd voor ons 2, en een kriek voor mij. Ik wijk zelden af van mijn Cola Light maar nu moesten we het blije weerzien vieren en daar mag wel een biertje bij. Hij vertelde dat ze nog van de Provence over Bordeaux en Nantes naar de buurt van Quimper zijn gereisd, en dus zo goed als de hele ronde van Frankrijk hebben gedaan op minder dan 2 weken tijd. We hebben urenlang gebabbeld en gedronken, en eigenlijk had ik niet meer mogen rijden, maar ik had beloofd dat ik hem thuis bij zijn moeder zou afzetten, dus dat heb ik maar gedaan. Nu ga ik nog wat lekkers voor mezelf klaarmaken en daarna misschien vroeg onder de veren kruipen. Morgen moet ik dan eindelijk eens wat tijd vrijmaken om de rest van mijn Frankrijk-verhaal op te schrijven. 's Avonds komt mijn schatje dan hier eten, en zondag gaan we misschien naar de Ardennen. Als het weer te slecht zou zijn gaan we wel iets anders doen, maar we weten nog niet wat.

Geen opmerkingen: